Return to the Motor Page

Reparatie contactslot

Op een morgen haddden mijn trouwe 'rode rakker' en ik een probleem. De Cx deed electrisch vreemd. Wanneer ik het contactslot omdraaide ging er geen lampje aan op het dashboard. Daar zitten vijf indicator lampjes naast elkaar. Normaal, als je het contact omdraait, gaan het lampje voor oliedruk waarschuwing, en het vrijstand indicatie lampje aan. Nu niet. Ik snapte er niets van. Ik draaide het stuur een beetje, zodat ik onder de koplampomhulling kon kijken of er wat los zat. Maar kijk! De vrijloop en olie gingen aan, en ook de startschakelaar werkte naar behoren. Toch weer even uitzetten, want achter het huis starten geeft zo'n walm, volgens mijn Joke. Naast het huis, weer starten ...... maar nee hoor, er gebeurde niets. Voorzichtig greep ik naar de draden onder de koplampkap. Wat sjorren, wat jutteren en kijk... lichtjes op het dashboard! Starten, en wegrijden alsof er niets aan de hand was. Het was een raar probleem, maar zo op het eerste gezicht niet iets waar ik me zorgen over wilde maken.

Toen een dag of zo later 'Kent' op het programma stond, leende ik mijn 'rode rakker' uit aan Frans. Zie voor dat verhaal deze link. Ook Frans had gedurende de ruim 600 kilometer die hij met de Cx reed, problemen met het electrische systeem.

Het vreemde gedrag van de electriek hield me toch wel bezig. Het was geen groot probleem, maar wel hinderlijk. Echt lastig werd het pas veel later, toen ik op de A50 naar links wilde gaan, en merkte dat ik mijn knipperlichten niet reageerden. Vanaf de A50 reed ik de A12 op, en deed uit gewoonte de richtingaanwijzer aan. Maar die zouden niet werken, bedacht ik me, dus ik wilde ook mijn hand uitsteken. Maar daar was het vertrouwde aan/uit van de richtingaanwijzers al weer.......

In de loop van de daarop volgende week haalde ik de boel maar eens los. Al snel vond ik in elk geval een gedeelte van het probleem. Althans, dat dacht ik. Er komen uit de kabelboom zes draden die via een contrastekker aangesloten zijn op het contactslot. De middelste draad van de onderzijde (rood gekleurd) is, en dat leerde ik later pas, spanningvoerend. De rest is 'simpelweg' geschakeld, niet spanningsvoerend. Deze rode draad zat los in het plastic van de contrastekker. Dus, dacht ik, dat is het. Zo goed en zo kwaad als ik kon duwde ik het klemcontact door, naar binnen in het plastic omhulsel, totdat het contact maakte.

... los in het plastic ...

Het probleem was in elk geval een stuk minder erg. Soms had ik in één keer spanning, soms ook niet. Ik dacht erover om een nieuwe contrastekker te plaatsen, en plaatste een oproep in Vraag en Aanbod van de Dutch Honda CX-500 club

Al vrij snel reageerde men. Contrastekkers waren niet makkelijk te krijgen, maar, zo was de algemene mening, het lag niet aan de contrastekker, maar aan het contactslot. Huh ? Contactslot ? Had ik niet zelf, met m'n eigenste twee ogen gezien dat die ene draad vrijwel los in het plastic ding zat? En had ik niet aan die draad lopen pieren en de lampjes uit en aan zien gaan ? Contactslot ? Nee, echt niet ! Helaas, niemand van het forum wenste mijn gezichtspunten te aanvaarden. En wat doe je dan ? Dan zeg je : ik kom graag even langs om mijn ongelijk te laten bewijzen ! Want diep van binnen begon de rat van de twijfel te knagen aan de de boom van de overtuiging. Zou het dan toch ....... ?

De volgende dag, stond ik dus bij Theo J. in Bennekom. Nu heeft Theo al vaker een CX van voor tot achter uit elkaar gehaald, en, niet onbelangrijk, ook weer keurig in elkaar gezet zonder een boutje over te houden. Er werd besloten tot een slot-verwijdering. Het slot zit met twee schroefjes vast, die makkelijk te verwijderen zijn als je twee andere schroefjes eerst verwijdert.

Vol goede moed begonnen we. En daar kwam de bij Henk opgedane ervaring me goed van pas. De gehele tellerset zit op vier punten vast, waarbij de twee onderste punten gevormd worden door twee gaten, die in pennen passen, en de bovenste twee punten bestaan uit lange schroeven die door rubber ophangringen gaan. Twee schroeven los draaien en de hele tellerset kon iets naar voren, en daarna naar beneden gehaald worden.

... naar beneden ...

Nu hadden we wat ruimte. Helaas zat het wind-schermpje ons een beetje in de weg, maar we besloten om, als het even kon, dat gewoon te laten zitten. Daarom was het, omdat we niet alle ruimte konden vrijmaken in verband met het schermpje, passen en meten, en heel veel proberen en nog eens onder een andere hoek werken, een lastige klus om de twee schroeven waarmee het contactslot vast zit, los te krijgen. Uiteindelijk lukte het, en stond de CX daar, met een afgezakte tellerset en zonder slot. Nu de zaak weer netjes in elkaar krijgen, want ik wilde later wel weer naar huis.

... zonder slot ...

Nu werd eerst DE proef genomen. Theo had, tussen alle onderdelen, ook nog een contactslot liggen. Dat werd aangesloten. Sleutel erin, en contact! Dus dat was nu duidelijk. In het slot was wat fout, en niet, zoals ik had gedacht, een slechte stekker. Het slot werd weer losgehaald, en terwijl ik een heel verhaal tegen Theo hield, lette ik dus niet op, en KNETTER! sprong er een flinke vonk over naar het frame. We waren vergeten om de plus-pool van de accu te halen, na het testen van het slot. De rode draad was uit het plastic omhulsel geschoven, en maakte contact met het frame. Toch maar even de plus-pool los gedaan, je weet maar nooit.......

Het slot werd in de bankschroef gezet, om het met zorg te demonteren. Maar hoe krijg je zo'n ding open ? Drie lipjes indrukken, en dan gaat het vanzelf, zo was er gezegt. Ik had al eens eerder een Honda slot uit elkaar gehaald, maar dat was 20 jaar geleden. Theo had het ook al eens eerder had gedaan, en voorzichtig, maar vol goede moed gingen we aan het werk.

... in de bankschroef ...

Na bijna tien minuten porren en pogen waren we nog geen steek opgeschoten. Dan maar de grote middelen. Een schroevendraaier werd tegen de lip geplaatst, en ik gaf een flinke tik boven op het handvat. Dat was voldoende. Ook de andere twee lippen werden zo losgeslagen. Nu kon het slot uit elkaar, en konden we de contacten eens goed bekijken.

Nu weet een ieder, die al eens met dit bijltje heeft gehakt, dat er maar één manier is waarop het slot gewoon uit elkaar gaat. En dat is als de sleutel op ON staat. Maar ja, dat wisten wij op dat moment niet, daar kwamen we pas achter toen we alles weer in elkaar wilden zetten.

... contacten bekijken ...

De contacten zagen er ernstig uit. Dit wil je eigenlijk niet in je contactslot hebben. Zwaar geoxideerde aansluitingen, dik groen. Daar loopt vrijwel geen stroom meer door. Dat 'ie het toch goed deed was een compliment aan de onbekende ontwerper bij Honda. De contactvlakken werden schoongemaakt, zo goed en zo kwaad als dat ging. Ik probeerde de aansluiting van de rode draad wat recht te krijgen, en ontdekte daarbij dat ongeveer de helft van de koper-aders al los lag. Misschien was er iets anders mogelijk. En dat moest ook wel, want een poging om de draad wat te fatsoeneren resulteerde in het afbreken van het schuifcontactje. Een greep in Theo's doos met electro dingen leverde wel stekers op, maar bij passen en meten bleek al gauw dat er niet één de juiste maat had. Wat nu ? Even werd eraan gedacht om een nieuwe steker te monteren, en dan uit het plastic contactblok precies die opening weg te snijden. Maar dat kan niet, want daar zit nou net de borgging van de contrastekker. Een andere oplossing werd gezocht, en gevonden. Aan het einde van de lip die uit het contactslot stak werd een stuk draad van ong. 15 cm, gesoldeert. Hieraan zou dan weer een steker gezet worden, en aan het afgebroken einde een contactlip. En nu we toch aan het solderen waren soldeerde ik het rechtse contact ook maar vast, want dat leek een beetje los te zitten. Het plastic huis werd iets opgeruimd om de draad door te laten en we gingen passen. Nou, dat paste dus niet. Erger nog, toen we iets beter keken zagen we dat de contactlip uit het slot vrijwel afgebroken was. Gezien de grote hoeveelheid oxide eigenlijk geen wonder. Goede raad was lastig te krijgen, en zou waarschijnlijk ook vrij duur worden.

Ik besloot dat het tijd werd om iets eng te gaan doen. Het grootste deel van de contactlip werd losgesneden met een Dremel slijpertje. Daarna werd, in het op-staande einde van de lip een nieuw soldeergat geboord. Om de draad netjes uit het slot te laten gaan werd een gleufje in het huis van het slot geslepen, zodat de draad daarin kon liggen. In het nieuwe soldeergat werd de nieuwe aansluiting gemaakt, weer met een 15 cm. lange draad.

... nieuw soldeergat ...

... nieuwe aansluiting ...

Nu moest dat gewijzigde slot natuurlijk wel passen. Maar eerst moest het in elkaar gezet worden. Dit was het moment dat we erachter kwamen dat met het slot op 'ON' het contact gedeelte heel gemakkelijk in het huis van het slot past. En bij het demonteren stond het slot echt niet op 'ON'. Maar goed, weer wat geleerd. Ook het 5 mm. uitstekende ingesoldeerde einde van het draadje moest iets ingekort worden, omdat anders de onderkap niet meer om het schakelgedeelte zou passen. Het terugplaatsen was een beetje lastig, want eerst moest het slot ongeveer op de plaats hangen, dan de draad door het groter gemaakte gat, en tenslotte werd het stekkerblok aangesloten. Het gemodificeerde slot werd aangesloten, en de losse draad met behulp van een steker-contactlip verbonden. De draad werd niet korter gemaakt, want als het ooit weer uit elkaar moet, dat bestaat er geen andere manier dan het afknippen en vernieuwen van die steker.

... de losse draad met behulp van een steker-contactlip ...

De accu werd weer aangesloten, en toen was het tijd om te kijken of het werkte. Sleutel erin, draaien en ja hoor. Het oliedruk lampje, en het vrijstand lampje gingen allebei aan. Heftig aan de draadboom schudden, wat in het verleden tot een onvoorspelbare aan-uit lichtshow leidde, deed de lampjes niet doven. De operatie was, ondanks wat tegenslagen, geslaagd. Nu de boel weer aan- en in elkaar zetten. Dat kostte wat moeite, weer doordat de tellerset in koplampomhulling een beetje tegengehouden werd door het nog steeds niet gedemonteerde scherpje. Maar gelukkig, na weer een hoop T&E (trial and error) stond de CX daar weer zoals het hoorde. Klaar voor de reis naar huis. Theo werd bedankt, en daar ging ik weer.

... as it should be ...

Thuis kreeg ik nog een telefoontje van Theo. We hadden het contactslot alleen maar handvast gezet, en het vergeten na te draaien. Gelukkig dacht hij eraan, want als het contactslot ineens een flink eind je koplamp inzakt, ben je verder van huis, zeker als je wat verder van huis bent......

Return to the Motor Page