Een koffersetje, vervolg |
|
Nu de motor weer wilde starten was het volgende punt de koffers. Dus ging er
een e-mailtje naar
Rob's Accessoires
of zij mij de twee benodigde sleutels voor de koffers konden leveren. Vrij
snel was er een mail terug. Jawel, dat kon, en het was niet zo heel duur ook.
Per omgaande besteld, en of ze de sleutels wilden opsturen ? Geen probleem,
hoort allemaal bij de service van Rob. Bij het passen van de rechterkoffer bleek die iets klem te lopen. Rechts, dat was de kant waar het Krauserrek met tape aan elkaar zat. En zo, terwijl de storm van 18 januari over het land trok, zat ik in de schuur, met een geselecteerde verzameling ring- en steeksleutels, en wat andere gereedschappen. |
 ...Krauserrek met met tape... |
|
Schroef voor schroef werden de bevestigingspunten van het rechterrekje
losgehaald. Ik had bij het demonteren van de onlangs aangeschafte rek-delen
(Lees dat verhaal hier) al de nodige ervaring
opgedaan, en keer op keer verbaasde ik me over de doordachtheid waarmee dit rek
ontworpen was. Het zat gewoonweg goed in elkaar. Het komt niet zo vaak
voor dat iets echt goed ontworpen is. Toen uiteindelijk de
laatste schroeven los waren was er maar een klein beetje kracht voor
nodig om het defecte rek helemaal te verwijderen. Dat is eraf. Nu moet
de vervanger op de juiste plaats gemonteerd worden.
|
 ...Dat is eraf... |
| Het vervangende rek had ik al klaar liggen en het kon zonder moeilijkheden op de plaats van het gebroken rek gemonteerd worden. En aangezien de boel toch al los zat, heb ik meteen maar de bevestigingslip van de koffer geplaatst. |
 ...bevestigingslip van de koffer... |
|
Nu was het wachten op de sleutels. Want als ik de koffers nu monteerde, en
daar is een manier voor, dat kon ik de CX waarschijnlijk met geen
mogelijkheid meer uit
de schuur rijden. De deur is misschien net, of misschien net niet breed
genoeg om CX+koffers door te laten. Maar als ik ook nog een bochtje
moet maken, en dat moet, dan denk ik dat het echt niet meer gaat passen.
|
| Zaterdagmorgen brengt de post een envelop. Vol verwachting maak ik die open. Er valt een papiertje uit, en één sleuteltje. Eentje maar ?? Nee gelukkig niet, want de tweede zit in de bijgevoegde rekening. Dan nu niet langer gedraalt, maar aan het werk. Eerst wordt, omdat de beugel daar al op z'n plaats zit, de rechter koffer opgehangen. Sleuteltje erin, wat draaien totdat ik een 'klik' voel, en het slot ingedrukt kan worden. Mooi !! Daar was het om te doen. De koffer wordt ingehaakt, en klikt keurig vast, nadat ik er even een ferme klap tegen geef. Strak, rammelt niet, en kan er nog af ook. De tweede koffer wil niet echt goed. Nadat ik de sleutelplaat heb geplaats krijg ik met geen mogelijkheid de koffer goed opgehangen. Dan maar wat anders geprobeerd. Aan de binnenzijde van de koffer maak ik de bevestiging van het slot los, en ook de bevestiging van de sleutelplaat maak ik los. Nu beide ietsje speling hebben wil de koffer wel goed aansluiten. Met een schroevendraaier ertussen gestoken om de zaak iets uit elkaar te houden maak ik nu de moeren weer vast. Ook deze koffer laat zich nu losmaken en vastzetten. |
 Koffers op de CX |
|
Zo, dat ziet er goed uit. Het enige wat nog mist is een topkoffertje, maar
dat moet nog een paar dagen wachtten.
|
|
Een paar dagen later is er de 'nieuwjaarskoffieklets' van
Dutch Honda CX-V club in Boekel.
Lang heb ik geaarzeld : Zal ik met de CX gaan, of toch maar per auto ? Het
weerbericht geeft aan dat er behalve windstoten ook regen en zelfs hagel
kan vallen. Dus wordt het de auto. In Oss ontmoet ik Iwan van H, en neem de
topkoffer van hem over. Na een prettige middag in Boekel, waar ik veel
CX-ers tref, kom ik terug thuis, met het laatste deel van mijn kofferset.
De volgende morgen is het maandag. Een mooie ochtend om een koffersetje te completeren. Ik moet even zoeken en draaien met sloten en haken, maar al snel heb ik door hoe het moet. Ook de topkoffer laat zich eenvoudig aan het rek koppelen. Even sta ik vol bewondering naar de opgetuigde CX te kijken. Daar moet een foto van gemaakt worden, beslis ik. Maar daarvoor moet 'ie naar buiten, en dus moeten de koffers er eerst af. Zodra ik de motor buiten heb, gaan de koffers er weer op. In de frisse januari-zon lijkt het nog mooier dan het al was. |
 ...koffers erop...  ...mooier dan het al was... |
|
En ja, nu de motor toch buiten staat, en ik toch een motorpak heb,
en het toch niet regent, ja, dan moet ik eigenlijk wel even een ritje
maken, gewoon, om te zien of alles wel goed vast zit.
Een kleine drie kwartier later ben ik terug. De temperatuur van 4 graden boven nul heb ik niet gevoeld, dank zij het pak. De koffers zijn niet opengevlogen onderweg. En dat is fijn om te weten. Want stel je eens voor dat ik halverwege SJK plotseling m'n tandenborstel en pantoffels verlies.... |