Return to the Motor Page


Changing the oil washer at THV


Nadat THV een nieuwe voorband bij mijn "Rode Rakker" had geplaatst, had ik al een ruime tweehonderd kilometer gereden. Maar steeds meer had ik last van de 'troep' die onder de rechter stofkap vandaan kwam. Dan maar de grote maatregelen ......

En zo stond ik amper twee weken nadat ik een nieuwe voorband onder de motor had laten leggen, weer bij THV motoren in Veenendaal. Waarschijnlijk was het gewoon mijn eigen schuld geweest. Immers, had ik niet anderhalve maand geleden, bij Theo in de werkplaats, de hele operatie voor de linker poot uitgevoerd ? Juist, en als je links doet, doe je rechts ook. En excuses dat de tijd krap was, dat ik de volgende dag jarig was, dat het niet de bedoeling was geweest, zijn allemaal smoesjes. Doe je links, dan doe je rechts ook, en anders..... gaat rechts lekken en moet je toch.

Vlot werd de CX weer op de brug gereden. Een krik onder het voorwiel, en aan het werk om het voorwiel te verwijderen. Ach, als je het een keertje of twee gezien hebt, dan is het de gewoonste zaak van de wereld. Het enige verschil met wat ik gezien had, was dat nu in plaats van de linker, de rechter voorpoot eruit gehaald moest worden. Spatbord eraf, de remklauwen verwijderen, wiel eruit.


... remklauwen verwijderen ...

Het losmaken van de rechterpoot was even moeilijk. Maar aangezien ik de hele operatie al eens op links had gedaan, wist ik precies waar de boutjes en moertjes zaten, en dat je helemaal niet het hele koplamphuis hoeft te verwijderen om de poot eruit te halen. En zo stond dan, na amper tien minuten, de CX met slechts 1 poot op de brug. Tijd om de CX even te laten waar hij was, en ons met de poot zelf bezig te houden.

... one leg ...

Natuurlijk stond ik er met m'n neus en m'n camera weer bovenop. Ook toen de poot weggelegd werd om de zeskant-inbusbout te verwijderen, zodat de olie eruit kon lopen. Maar wacht eens even, welke zeskant-inbusbout ?

Daar had mijn CX toch even een flinke verrassing voor ons in petto. De zeskant-inbus onderin de voorpoot was vrijwel rond uitgeslepen, het gevolg van onjuist gereedschap, of misschien wel heel erg veel gebruik, of beide.


... wich hex? ...


... allmost round ...

Daar sta je dan met je goeie gedrag, en met je CX. Ik zelf had geen idee hoe we die, nu bijna rond geworden, bout moesten loskrijgen. En toen was ik blij dat ik het toch niet zelf had gedaan. Eldert, die de vorige keer ook aan mijn motor had gewerkt en nu weer die eer te beurt was gevallen, keek even, lachte raadselachtig en dook een aantal zaken op uit een vrijwel onuitputtelijke gereedschapskar. "Als je maar goed gereedschap hebt" zei hij. Een electrische ratel, een van scherpe randen voorzien opzetstuk, en "KKRRRRR, KRRrrrrr" los kwam de bout. Een vakman aan het werk, elke keer weer mooi om naar te kijken.
De olie kon er nu uit lopen. Maar wat een troep. Bruine drab, te vies om aan te pakken kwam uit het aftapgat te voorschijn.


... bruine drab ...

Volgens Eldert was het een mengsel van oude olie, water, en daar doorheen geklopte lucht. Hoe het ook zij, ik was blij dat die troep uit m'n voorvork verdween. Terwijl de poot langzaam leegliep verwijderde Eldert de clip die de olie keerring op z'n plaats hiel. Ik was heel erg nieuwsgierig hoe hij de oude keerring zou verwijderen. Ik kon me de moeite nog herinneren die Theo en ik hadden gehad, om de keerring uit de linkerpoot te krijgen. Maar ook hier wist de vakman raad. Hij dook weer in de kar met gereedschap en kwam te voorschijn met een verfafbrander. Hiermee begon hij de buitenpoot, waar de keerring in geklemd zit, te verwarmen. Door de hitte zet het metaal een fractie uit, juist genoeg om de ring iets te lossen, en de ring word door de hitte iets zacht. Deze beide zaken zouden er voor zorgen dat de ring zich vrij eenvoudig liet verwijderen, volgens Eldert.


... met een verfafbrander ...


... heating up ...

En inderdaad, met slechts een zachte aandrang van een schroevendraaier liet de oude keerring zich eenvoudig verwijderen. Even de schroevendraaier erachter en vlot kwam de keerring eruit. Zo makkelijk kan dat dus gaan.

... en vlot kwam de keerring eruit ...

De onderpoot werd nu schoongespoeld in een speciale spoelbak. En dat bleek nodig te zijn ook. Vraag me niet hoe het kan, maar onderin de poot had zich in de loop der jaren vettigheid en viezigheid verzameld, die er maar moeilijk uit kwam. Maar uiteindelijk was de binnenpoot weer glanzend schoon. Terwijl Eldert bezig was met het schoonmaken van de binnenzijde van de onderpoot, nam ik een klein stukje superfijn schuurlinnen, en haalde de meeste roestpuntjes van de binnenpoot.
Tijd om de boel weer op te bouwen. Helaas was er in de doos met losse bouten en moeren geen enkele zeskant-inbus bout te vinden van de juiste maat, dus de oude bout, met de 'dolgedraaide' kop moest er weer in. In tegenstelling tot wat Theo en ik een paar weken eerder hadden gedaan, werd nu eerst de binnenpoot gemonteerd, en daarna werd de keerring aangebracht. Vet aan de keerring zou er voor moeten zorgen dat stof, vuil en zandkorreltjes niet tussen de keerring en de poot zouden komen, maar zich aan het vet zouden hechten.


... vet aan de keerring ...

Over de lengte van de poot heen werd de nieuwe keerring op z'n plaats geschoven. Daarna was het weer tijd voor "goed gereedschap". Met een universeel slagblok werd de ring netjes op de plaats getikt. Een nieuwe clip er over, en klaar. Ook de stofkap werd aan de binnenzijde ingevet, om stof en korreltjes op te vangen, zodat deze niet tussen keerring en binnenpoot zouden komen.


... universeel slagblok ...

Eldert heeft een speciale manier van vorkveren plaatsen. Waar Theo en ik toch een flink aantal minuten bezig waren met meten en proberen had Eldert een andere manier. De poot werd, met de veren erin, rechtop in de bankschoef gezet.
Met een electrische boormachine, voorzien van een ratel mechanisme en een grote sleutel-dop klom hij op de werkbank. Voordat ik het in de gaten had had hij de vorkdop op de veer gelegd, en drukte de vorkdop op z'n plaats. Een kort "kkkkrrrr" van de ratel, en klaar.

... speciale manier van vorkveren plaatsen ...


... done ...

Het inbouwen van poot, wiel, spatbord en remklauwen was ook binnen de kortste keren gebeurt. Vlot werd mijn CX weer van het brugje afgereden, en klaargezet voor de rit naar huis. Maar eerst kreeg ik nog een kopje koffie. Eldert en Teus deden niet mee met de koffie, er stond nog meer werk op hen te wachten.


... more work ...

Ondanks het feit dat THV pas een aantal maanden geleden de deuren heeft geopend, heeft een groot aantal motorrijders de weg daarheen al gevonden. En ook mijn motor zal niet voor het laatst daar op de brug hebben gestaan. Maar nu ga ik eerst dat doen met de motor waar hij voor bedoelt is : lekker een eind rijden...............




Return to the Motor Page