Het Achterlicht van de Rode Rakker |
|
Al geruime tijd is het achterlicht van mijn “Rode Rakker” niet helemaal
helder. Van verschillende kanten is er al commentaar op geweest. Van Frans
:'Ik zag je licht helemaal niet' , van Theo : 'je achterlicht is wat zwak', en
van de Santiago-gangers: 'Je licht doet het niet'. En zo waren er wel meer.
Dus langzaam kwam ik tot de overtuiging dat het achterlicht van mijn CX-je een
beetje flauwer was dan men verwachtte, en misschien wel een beetje flauwer was
dan af-fabriek ooit was geweest. Nu is het CX-je ook al bijna 35 jaar oud, dus
her en der kunnen hele kleine mankementjes aan het daglicht komen. 't Zou
zomaar kunnen.
| |
|
Ooit, in juni 2012, was ik ook al op zoek gegaan naar de missende volten, die
niet aankomen bij het achterlicht, waardoor het licht minder fel is dan
eigenlijk zou moeten. Maar het was maar een kleine verbetering, die ik toen
kon bewerkstelligen. Sindsdien liep ik met een ideetje rond, wat misschien wel
zou kunnen werken. Schematisch zag het er ongeveer zo uit:
| |
 ... schematisch ... | |
|
Toch maar eens proberen.
| |
|
Bij de plaatselijke elektronica handel werd een simpel en eenvoudig
auto-relais gekocht. 12 Volt stuurspanning, en 30 Amp. schakel vermogen, meer dan genoeg voor mijn CX.
Kabelschoentjes had ik ook nodig, maar die waren nog
voldoende aanwezig. Maar niet alle kabelschoentjes waren voorzien van voldoende
isolatie, en daar had ik isolatie kousjes voor nodig. Maar ook de isolatie-
kousjes had ik nog, en met wat tangen was de
hoeveelheid materiaal voor deze ombouw operatie compleet.
| |
 ... kabelschoentjes ... |
 ... isolatiekousjes ... |
Het zadel moest er natuurlijk af, en ook het bakje moest uit het 'kontje'van
de CX gehaald worden. De daardoor tevoorschijn komende dradenrommel was vrij snel
geordend.
| |
|
Vanaf de accu werd, via een extra zekeringhouder, een voedingsdraad naar
achteren getrokken. De bruine connector waar de spanning voor het achterlicht
op staat, bij ingeschakeld achterlicht, was juist groot genoeg voor het nieuwe,
ronde, plugje, en op groen paste ook een mooi nieuw plugje. De gebruikte maat
is een fractie groter dan de door Honda indertijd gebruikte diameter, maar dit
ging in elk geval. Aan de andere kant van deze twee draden werd een schuif
klemmetje bevestigd, en de ene draad ging aan pootje 85, en de ander aan
pootje 86 op het relais. Testen.
| |
|
Contact aan, licht aan, en met een duidelijke 'klik' schakelde het relais in.
Tot zover klopte de theorie met de praktijk. Nu werder. Het contact werd weer
uitgezet, en het relais viel netjes af, met een iets zachtere 'klik'. Mooi.
| |
|
De nieuwe voedingsdraad werd nu aan pootje 30 van het relais vastgemaakt. En
toen moest ik even slikken. Tot dusver had ik alle draden en aansluitingen
min-of-meer intact kunnen laten, maar voor het plugje naar het achterlicht toe
had ik geen passende, of bijna passende contraplug. Dan maar anders. De
kniptang werd erbij gehaald, en het contact puntje werd eraf geknipt. Een
lichtbruine lange draad werd met de ene kant aan de oude draad vastgeklemd, en
de andere kant werd met behulp van een klemsteker met pootje 87 van het relais verbonden.
| |
|
Test nummer twee. Contact aan, licht schakelaar aan, en met een zachte 'klik'
schakelde het relais de achterverlichting in. Helderder als het in lange tijd
geweest was bleef het achterlicht branden. Het relais werd vastgezet aan de
bovenste bevestingsbout van het achterlichtkapje, en de bijbehorende draden
min of meer netjes door onder weggewerkt. Ik moest wel even de reserve
koppelingskabel die daar lag iets anders neerleggen, maar toen was het geheel
dan ook af. De nieuwe draden waren weggewerkt, en het relaistje deed zijn werk.
| |
 ... relais vastgezet ... | |
|
Morgen maar eens kijken of het allemaal blijft zitten als ik op de weg
ben.......
| |
|
| |
Terug naar de Motorpagina