onderdelendag 2014

De Dutch Honda CX-V twin club onderdelendag

Voordat het motorseizoen begint is er steevast een onderdelen dag van de Dutch CX-V twin club, en meestal is dat in Veghel. En ondanks dat het motorseizoen echt al is begonnen, dankzij de zeer zachte winter en de vroege lente van 2014, is er toch een onderdelen dag. Je zal maar net dat schroefje, die bout, zo'n koplamp of iets anders nodig hebben. Of je zit met een schuur vol onderdelen, stapels en bakken vol, en 't is zonde om weg te gooien. Dan is daar de onderdelen dag van de Dutch VC-V twin club. Vraag en aanbod komen elkaar hier tegen, en er kunnen soms voor verrassend kleine prijsjes verrassend leuke onderdelen aangeschaft worden.
... dat schroefje, die bout, zo'n koplamp ...
In de week voorafgaand aan de onderdelen dag had ik al spullen en dingen klaar gezet, om te proberen de hoeveelheid losse onderdelen die in de loop van de jaren hun weg naar mijn schuurtje hebben gevonden wat te verminderen, en de mede CX-er er blij mee te maken. Maar op de donderdag moest ik mijn plannen drastisch aanpassen, omdat ik zondag vanaf 13:00 uur al weer in Ede werd verwacht. Dat werd dus een hele korte onderdelendag voor mij.
Ik ging in elk geval wel, want met Joost was er afgesproken om een Polaris kuip-ruitje te ruilen. Het ruitje op de 'Zwarte Zwerver” was voor het mooi net iets te hoog, ik keek steeds tegen een rand van het schermpje aan. Op de “Rode Rakker” heb ik daar helemaal geen probleem mee, want die ruit was, zo bleek na meeting, ruim zeven centimeter lager. Na een oproepje op het forum van de club bood Joost aan om ruitjes te ruilen. Hij de hoge, ik een lage.
Die zondag ochtend werden nog snel even twee kratjes met ongesorteerde spullen in de auto gezet, en heel vroeg vertrok ik naar Veghel. De reis verliep voorspoedig, en zo rond kwart over tien parkeerde ik de auto voor het pand van 'Abemec' Ik was niet de eerste, en zelfs niet de tweede. Na het begroeten van de bekenden was het tijd voor een kopje koffie. En toen was het: Uitpakken, of niet ? Maar voordat ik daar een beslissing over kon nemen zag ik Joost lopen, en die had nog een ruitje voor me bij zich. Beter nog: hij had er twee bij zich in de auto, en dus kon ik kiezen. De keus werd gemaakt, het hoge ruitje ging in zijn auto, de lage , netjes in een plaid ingepakt, weer in mijn auto.
En ik ben nog niet klaar net inpakken van het ruitje, of daar zie ik Chantal naast me staan, en die krijgt ook nog wat van me. Vanwege de aanhoudende carburateur problemen heeft Chantal, evenals Luc, aangeboden om een carburateurset na te kijken. En aangezien ik meer carburateursets als motoren heb, heb ik voor haar een set die enige zorg behoeft meegenomen. Het setje gaat uit mijn auto, in de topkoffer van haar motor, en dat was dat. We zien wel wat het gaat worden.
Dan pak ik toch maar de twee kleine kratje met spullen uit de auto. Vergeleken met wat anderen mee hadden gebracht was het maar een schamele hoeveelheid. Maar toch, niet geschoten is altijd mis, zoals het spreekwoord gaat. De inhoud van de twee kratjes, tezamen met een zadel en nog wat ongeregeld werd in een hoekje ten toon gespreid. En nu maar wachten totdat er klanten kwamen. Maar ja, zelf was ik natuurlijk ook klant, en ondanks mijn vaste voornemen om met minder naar huis terug te keren als dat ik had meegenomen kon ik het toch niet laten, toen ik bij Werner's verkoophoekje een half-hoog stuur zag liggen. De prijs was ook acceptabel, en dus was er een stuur wat te zijner tijd op de Zwarte Zwerver gemonteerd zou gaan worden, in plaats van het wat lastige hoge stuur.
Een praatje links, een praatje rechts, en ondertussen toch even kijken wat daar ligt, of wat die nu weer bij zich heeft. Ook keek ik snel even in het hoekje waar een cartoonist bezig was met het vereeuwigen van diverse CX-ers.
... vereeuwigen van diverse CX-ers ...
Veel te vroeg naar mijn zin moest ik al weer opstappen, om op tijd in Ede te zijn, voor mijn volgende afspraak, Terwijl ik mijn spulletjes weer in de kratjes deed kwam Frans langs, en bood aan om mijn spullen bij hem onder te brengen. Dan zou hij ze na drie uur wel weer in Ede afgeven. Euh......, ja graag, natuurlijk, een geweldig idee. Snel werden de spullen langszij Frans' eigen uitstalling gelegd, en ik zou wel zien wat er van terecht zou komen.
Na een kort rondje afscheid nemen was ik weer op weg, weer terug naar Ede. En na de verjaardagslunch bij een zoon was ik om drie uur weer thuis, net vijf minuten voordat Frans arriveerde. Tot mijn verrassing had Frans nog het een en ander van mijn spulletjes weten te verkopen, en dat was toch weer mooi meegenomen. Ook Frans zelf was niet ontevreden, want ook van zijn eigen voorraad was er aardig wat verkocht.
Het ene jaar gaat het beter als het andere jaar, maar dit jaar was voor een aantal mensen een goed “onderdelendagjaar”. Zelf heb ik wel, wegens een afspraak in Ede, een aantal dingen gemist, zoals de loterij, en de smakelijke hapjes tussendoor. Maar ach, dan heb ik wat om naar uit te kijken, volgend jaar......

Terug naar de Motorpagina