Terug naar de Motorpagina


Een Razende Rakker


Het is best fijn om een motor te hebben, naast het alledaagse vervoer, de auto. En helemaal fijn is het als de auto, wegens een fout-melding met een lampje, een paar dagen in de garage moet staan, omdat het juiste onderdeeltje maar niet komt. Dan kan zonder problemen met de motor naar het werk worden gereden. Nou ja, zonder problemen......

Het viel me al op dat er een beetje meer lawaai onder de tank vandaan kwam, en dat had ik al gemerkt tijdens de "Bikkelrit" van een paar weken geleden. Ja, ook mijn eigen "Veluwerit" was iets luidruchtiger verlopen als dat ik gewend was. Lag het aan de oordopjes, die ik soms wel, en soms niet in had, of toch aan wat anders?

Het lawaai werd steeds luider en luider, en in plaats van een "heerlijk Honda" geluid klonk het soms als een "helse Harley". Bij een tankstation, na het tanken, toch maar eens kijken of er wat te zien was aan de uitlaat, aan de lawaai kant. En er was genoeg te zien, voornamelijk losse stukjes metaal en roest. En dat ene flintertje dat leek wel los te zitten, zat ook echt los, en het viel er dan ook prompt af toen ik het met mijn nagel aanraakte. En daaronder zat een rafelig roestig gat in de uitlaat. Geen wonder dat het luid klonk, om niet te zeggen dat het een hoop herrie maakte.

Maar omdat de auto nog steeds in reparatie was werd de volgende dag toch weer met de CX naar het werk gereden. Wel had ik, zo goed en zo kwaad als dat het ging, met behulp van uitlaatpasta het gat dicht gesmeerd. Het geheel werd daarna omwikkeld met een aantal stroken aluminiumfolie, en dat vastgezet met dik ijzerdraad. Het scheelde wel iets, maar echt niet genoeg. De "Rode Rakker" was echt toe aan een nieuw uitlaatbochtje.

... omwikkeld met stroken aluminiumfolie ...
... omwikkeld met stroken aluminiumfolie ...

En dus werd er, op het forum van de Dutch Honda CX-V club een berichtje geplaatst in de afdeling "vraag en aanbod". Nu is een originele dubbelwandige uitlaatbocht voor een CX vrijwel niet meer te krijgen. Vervangings uitlaatbochten zijn wel te vinden, maar die zijn wel enkelwandig, en staan erom bekend dat ze nogal snel roesten. Eerst maar eens vragen of er nog iemand een oud, maar nog goed bruikbaar origineel dubbelwandigbochtje over heeft.

Nieuwe enkelwandige uitlaatbochten waren wel overal verkrijgbaar, met prijzen die vlak onder de 100 Euro lagen. Maar dubbelwandige... daar waren er niet zoveel van. Totdat Peter Cxje liet weten dat hij er misschien nog wel eentje had liggen. Of ik belangstelling had? Ja, natuurlijk. Op het gestuurde foto'tje zag de uitlaatbocht er nog goed uit, en aangezien ik voor iets anders toch in de auto richting het westen zou stappen was het plan om een en ander te combineren snel gemaakt.

In Hillegom werd me Peter's werkplaatsje getoond. Dat was snel klaar, want de ex-container/ex-directie keet was niet zo heel erg groot, maar bevatte wel alles wat een motorsleutelaar nodig heeft, incl. een in de vloer verzonken hefbrug. Maar ook had Peter, en daar ging het me eigenlijk om, een uitlaatbocht. Beter nog, hij had er twee! Links en rechts, een setje. En ze zagen er nog heel goed uit ook. Dat zou een flinke verbetering zijn voor mijn "Rode Rakker" Na uitvoerige dankbetuiging werd de reis naar huis aangevangen.

Om diezelfde dag de bochten te vervangen was een beetje veel, dus dat werd de volgende dag, een zondag, gedaan. De buienradar gaf een enkele bui aan, en daarna goed weer. En inderdaad, na de bui knapte het weer zienderogen op. Het werd tijd om een uitlaatbocht te vervangen.

Wel moest daarvoor het beenscherm van de Polaris eraf gehaald worden. En daarvoor moest eerst de kuip weer ontdaan worden van de gereedschapjes, slangetjes, boutjes en andere rommel die zich in zo'n kuip weet te verzamelen. Vervolgens werden de boutjes losgehaald, en toen kon het scherm weggehaald worden. Gelukkig hoefde de kuip zelf niet verwijderd te worden, anders zou het toch een langdurige klus blijken te zijn.

Twee schroefjes losmaken aan de cilinder, één klem losdraaien die om de balanspot zit, en de uitlaatbocht kon er af genomen worden. Geen probleem, want het was een jaar of twee nog gedaan, en in de tussentijd was het niet heel erg vastgeroest. Het nieuwe onderdeel lag al klaar en dat paste..... niet.

Het deel wat in de balanspot geschoven moest worden was te lang. Kennelijk was deze niet-originele balanspot aan de binnenzijde anders dan een wel originele balanspot. Hoe het ook zij, passen deed het niet. Afzagen dan maar? Maar da's wel erg rigoureus, en afgezaagd kun je niet meer 'bij'zagen. Snel werd er een foto'tje gemaakt, en via de mail naar Theo J. verstuurd. En ondanks dat het een zondag was, vond ik dat de nood zo groot was dat ik wel even kon bellen.

... te lang ...
... te lang ...

Theo vond het helemaal niet erg dat ik hem lastig viel. Hij was al begonnen om de mail te beantwoorden, maar per telefoon kon het ook. Ook hij was van mening dat de imitatie balanspot de oorzaak van het probleem was, en dat het met de zaag wel opgelost kon worden. Nou ja, dacht ik, als dat helpt.....

De bocht werd in een werkbankje geklemd, en de ijzerzaag, voorzien van een bijna nieuw zaagblad, ter hand genomen. Ik ging er vanuit dat de lengte van het insteekstuk van de oude bocht goed moest zijn, en zaagde het overtollige stuk eraf. Dit moest nu wel passen, want het was na de operatie net zolang als het stuk wat al jaren op mijn CX-je had gezeten.

... het overtollige stuk eraf ...
... het overtollige stuk eraf ...

Maar nee, nu was het eigenlijk net iets tekort voor het mooi. Toch, 'bij'zagen lukte nu eenmaal niet, dus hier moest ik het mee doen. Met behulp van aluminiumfolie werden pakkinkjes en opvul randjes gevouwen, en om de pijp gemaakt. Op deze manier paste het in elk geval. Ook nadat ik de moertjes bovenaan bij de cilinder had vastgemaakt leek het geheel zich goed te houden. De klem om de aansluiting bij de balanspot werd aangedraaid, nadat ik ook daar een pakkingje voor had gevouwen. Het leek weer ergens op. De grote test was natuurlijk: starten. Dat lukte zonder problemen, en zo op het eerste gehoor was het probleem van de lekke uitlaat opgelost. Mooi.

... pakkinkjes en opvul randjes ...
... pakkinkjes en opvul randjes ...

Die avond werd er per motor naar Arnhem gereden, om een verjaardag bij te wonen. En het geluid was een stuk aangenamer, maar toch leek er nog ergens iets niet goed te zitten. Wel was het ploffen en knallen verdwenen, wat de laatste tijd het rijden wat onrustig maakte. Maar helemaal lekker klonk het toch niet. Om half tien thuisgekomen plaatste ik de CX op de middenbok, en liet de motor nog even doordraaien. En ineens zag ik een heel klein vlammetje aan de binnenzijde van de linker uitlaat, vergezeld van een zwakke 'ploef'. Een lek in de uitlaat..........

Het volgende projectje.




Terug naar de Motorpagina