CX2 verdere uitdagingen

Verdere uitdagingen met een tweede CX

Welnu, er stond een zwarte CX, en wat zou ik er vandaag eens mee kunnen doen. Want er waren nog wel een paar klusjes en uitdagingen. Zo waren er remmen waarvan de olie ververst diende te worden, en ook was er een kuip met een groot gat en een flinke scheur. Misschien zou dat grote gat een goed begin zijn voor vandaag, want het zat me wel dwars dat je gewoon in de kuip kon kijken. Nee, dat moest beter kunnen.
Een eerste poging om een blokje hout een dusdanige vorm te geven dat het schuin omhoog de kuip uitkwam mislukte. Verkeerd gemeten, goed gezaagd, maar toch alles bij elkaar geen succes. Maar als ik nou eens…
Misschien moest nu eerst de kuipruit eraf, Niet alleen om krasjes op het nette scherm te vermijden, maar ook en vooral omdat het ding nogal in de weg zat terwijl ik zo om de motor heen aan het draaien was. Het ruitje was een paar dagen geleden al los geweest, en toen .waren de ijzeren boutjes vervangen door plastic boutjes, en waren de onderleg ringen, die volgens mij geen doel dienden, verwijdert. Dus nu was het gewoon een kwestie van losdraaien en het ruitje wegzetten
Een klein plankje was snel gevonden in de stapel met losse kleine plankjes. Langs de kuipvakken kon ik het plankje onder het grote gat houden. Ja, het leek erop dat dit wel zou kunnen. De boormachine werd erbij gehaald en links en rechts van het grote gat werden twee gaatjes in het polyester gemaakt. Het plankje werd er weer bij gehaald en met een potlood werden op het plankje twee plaatsen gemarkeerd, onder de zojuist geboorde gaten. Nu werden in het plankje gaten geboord, en toen moest het geheel vastgezet worden.
En daar ging het bijna mis, want ik had verzuimd om te controleren of ik de juiste lengte M6 wel had liggen. De gewone doos met bouten bevatte geen M6-jes van de gewenste lengte, dus werd de rommelbak uit de schuur nagezocht, totdat ik twee originele Honda boutjes vond die wel zouden passen.
Om nou te voorkomen dat het plankje halverwege een reis plotseling naar beneden zou vallen omdat de boutjes los getrild waren nam ik moeren met een ingebouwde borging. Ja, dan gaat het monteren even wat lastiger, maar als het zit, dan zit het ook. Het gat was nu ik elk geval zo goed als dicht. En toen ik in de schuur rondkeek zag ik een spuitbus met zwarte verf staan. Dat zou een fraaie 'finishing tough' geven…..
... fraaie finishing tough ...
Het zichtbare gedeelte van het plankje werd ingespoten met de zwarte verf, en daarna werd de ruit teruggeplaatst. En van een afstandje zag het er al weer een stuk beter uit.
Was er nog meer te doen? O, ja, de remvloeistof. Er zou een probleem kunnen zijn met de nippels op de remklauwen, want als die zouden afbreken moest er een nieuwe remklauw gemonteerd worden. Ik zou het wel zien. Eerst maar eens het nodige spul bij elkaar zoeken.
Het busje remvloeistof type DOT 4 was snel gevonden, de gewenste steeksleutel ook, en ook een doorzichtig plastic slangetje wist ik te liggen. Het slangetje, dat wist ik al, zou netjes over de nippel passen. Een bus voor oude en vuile olie werd neergezet, en zo moest het toch wel lukken. Het slangetje werd aangesloten, de andere kant in de oliebus gehangen, de dop van het remreservoir werd losgemaakt en toen was het de beurt aan de nippel op de remklauw. En die ging makkelijk genoeg los. Dat scheelde alweer.
... in de oliebus gehangen...
Ik goot verse remolie in het bakje en begon te pompen. Nu is het zo dat men aan de kleur in het slangetje moet kunnen zien wanneer de verse olie door de leiding is gepompt. Maar omdat de oude olie alleen in leeftijd oud was en nauwelijks verkleurd was, moest ik wel erg goed opletten of de nieuwe olie al door de slang was gepompt.
Toen eenmaal het truukje aan de rechterkant klaar was, werd de gehele installatie aan de linkerkant opgesteld. Het losdraaien van de nippel ging iets moeilijker, en om te voorkomen dat de steeksleutel de nippel zou beschadigen werd er een ringsleutel gebruikt. Eenmaal los werd de plastic slang aangesloten, en toen de vloeistof begon het stromen bleek er ook lucht mee te komen. Dat had niet mogen gebeuren !
Misschien een kwestie van niet goed ontlucht zijn, bedacht ik me. Dus met nog wat meer aandacht werd de olie doorstroom in de gaten gehouden. Toen ook hier de olie tot mijn tevredenheid was doorgelopen werd er toch maar voor de zekerheid gekeken of er nog (veel) lucht in het systeem zat. Een enkel luchtbelletje was het resultaat. Niet veel, maar denkelijk toch net teveel…..
Nu de remvloeistof volgens de regelen der kunst vervangen was was het volgende punt aan de beurt. Want de kuip vertoonde aan de rechterzijde een forse scheur, En natuurlijk zat die precies op een plek waar een mens er verschrikkelijk moeilijk bij kan komen. Ja, aan de buitenzijde, dat kon wel. Maar het beste is natuurlijk aan de binnenzijde aan de slag te gaan met reparatie middelen. De voorraad polyester reparatie spul werd gecontroleerd, maar het leek er op dat het vrijwel allemaal opgegaan was aan een kuipreparatie van mijn Rode Rakker. Wat te doen?
Zo laten zitten dat ging natuurlijk niet. Ik besloot om in elk geval de scheur min of meer netjes ‘af’ te boren, een keurig rond gaatje maken om de meeste spanningen rondom het gat af te laten vloeien. De boormachine lag, na het dichten van het grote gat bovenop de kuip niet ver weg, en zodoende was dat afboor gaatje snel geregeld. Maar ik kon toch nog wel wat meer doen.
... boutjes, ringen, moertjes ...	... wat stevigheid ...
Voor het vervolg moest ik wel wat spulletjes bij elkaar zoeken, en niet in de laatste plaats de gewenste M4 boutjes, ringen en moertjes. Het duurde even, maar wat later had ik toch voldoende spulletjes voor de voorgenomen, voorlopige, reparatie. Het vervelende van de scheur was dat de lijn eigenlijk tegelijk in de bovenschaal, en in de onderschaal zat. Maar met een stukje meccano aan de buitenzijde werd de scheur grotendeels dichtgetrokken, en een tweede plaatje, aan de binnenzijde, moest voor wat stevigheid zorgen.
Goed, het was nog niet perfect, maar voorlopig zat het weer vast.

Terug naar de Motorpagina