Terug naar de Motorpagina


SJK 2019 - Dag 1

SJK 2019

Sint Jansklooster 2019

Proloog        Dag 1        Dag 2        Dag 3        Epiloog



Dus op de grauwe morgen van vrijdag de 16de vertrok ik, na een hartelijk afscheid van Joke, voor de reis naar dat niet zo heel verre 'Kamper Erve', de camping waar al vele jaren de Dutch CX V-twin club haar treffen houd. Erg ver was het niet, slechts een honderd kilometer of zo. En het grootste gedeelte van die reis verliep zonder noemenswaardige problemen of uitdagingen. Ja, bij het Kadoelermeer stond de brug open, maar dat was min of meer standaard op een Augustus dag. Meer zorgen had ik voor de N331, ook wel de 'Oppen Swolle' genoemd, want mijn TomTom gaf aan dat er een flinke file stond. En uit het verleden had ik al opstoppingen meegemaakt, veroorzaakt door een grote praalwagen van het bloemencorso. Maar als die ene wagen voorbij zou zijn, dan was het probleem ook voorbij. Dacht ik.


Op de N331 stond inderdaad veel verkeer, de doorstroom ernstig vertraagt, of ook wel compleet geblokkeerd, door niet een, niet twee, maar minstens vier of vijf grote, en zeer grote praalwagens die vrijwel stapvoets over de N331 van Zwartsluis naar Vollenhove reden. En dat gaf een flinke verkeerschaos, met langzaam rijdende wagens, langzame auto's, drukdoende verkeersregelaars en heel erg veel toeschouwers die de kleine gaatjes ook nog eens effectief opvulden. En ik stond daar tussen, met mijn autootje, en voelde de spanning en stress oplopen.


Na ongeveer een kwartier wist de auto die zich naast me had gewrongen een doorgang te forceren, dwars door het trage verkeer naar de overkant. Zou ik? Of toch maar niet? Met meer durf dan vertrouwen lukte het mij ook om over te steken. De paar voetgangers gingen aan de kant en ik kon langzaam verder, de laatste paar honderd meter naar het 'Kamper Erve'.


Daar was het al een drukte van belang, en er was al een grote hoeveelheid werk verzet. Twee van de grote tenten waren al opgezet, een derde werd druk aan gewerkt, en de kleinere tent was ook al uitgepakt, klaar om voorzien te worden van een tentzeil. Ik parkeerde de auto in een hoek naast de ingang. Dichtbij genoeg, en toch niet in de weg. De eerste begroetingen vonden plaats, Chantal, Coen, Werner en anderen. Maar voordat ik me nuttig kon maken bij de opbouw, of me kon bemoeien met dingen die helemaal geen bemoeienis nodig hadden, werd ik eerst door Stephanie en Lieke naar de tent van de Berends' gehaald. Er was iets wat ik eerst moest zien........


Na die gebeurtenis, (en het was een Gebeurtenis!) voegde ik me weer bij de harde werkers. Maar zo heel erg veel was er niet meer te doen. De lampen werden al ingedraaid, de tafels en banken neergezet, en het bar en shop gedeelte werd ingericht. Het wachten was nog op Rembrandt, die met het spandoek en nog veel meer spullen in de auto zou komen om het terrein echt helemaal 'SJK' te maken. De koelwagen werd door Michael opgehaald uit Kuinre, en was eerder op het terrein dan het spandoek. Zo langzamerhand was SJK klaar voor de ontvangst van de gasten.


... lampen ingedraaid ...

... lampen ingedraaid ...

tafels en banken

... tafels en banken ...

Een foto-camera werd opgesteld, een plek gemarkeerd waar de aankomende motoren konden stoppen, en de registratie tent voorzien van een tweetal banken en een tafel. En toen ook het spandoek was gearriveerd, was SJK 2019 klaar om de bezoekers te ontvangen.


Voor de beginuren van SJK was ik ingedeeld als inrit-foto maker. Maar nu er nog geen gasten aankwamen vond ik het een goed idee om me maar even aan te melden en te laten registreren. Kon ik dat ook niet meer vergeten. Daarna mocht er gewerkt worden. Alleen of in kleine groepjes kwamen de deelnemers aan SJK2019 het terrein oprijden. Sommigen hadden verhalen over lange ritten met ontzettende regenbuien, anderen verklaarden helemaal droog over gekomen te zijn. Ook waren er die in plaats van met de motor gewoon met de auto of camper naar het treffen waren afgereisd. Maar voor allemaal gold: oprijden tot aan de lijn, lachen, foto, en verder. Langzaam aan werd de grote lege vlakte van het campingveld opgevuld met motoren en tenten.


... het spandoek ...

... het spandoek ...

Foto na foto werd gemaakt, en zo af en toe werd het geheugenkaartje van de camera opgehaald, leeg gelezen op een laptopje en weer terug gebracht. De gemaakte foto's werden door Stephanie op een kleine printer afgedrukt, en daarna neergelegd bij de registratie, of, later op de dag, bij de CX-club shop. Het ging allemaal gesmeerd, alleen moest ik wel opletten dat het afdrukbare gedeelte een stuk kleiner was dan het gedeelte wat op het vernstertje van de camera zichtbaar was. Maar spandoek en aankomende motorrijder werden allemaal vastgelegd, de een na de ander.


... op een kleine printer...

... op een kleine printer ...

Michael kwam me na een uur of twee ijverig fotograferen aflossen. Tijd voor mij om eens te gaan kijken in de grote tent, waar de bar in de tussentijd geopend was, en de motorrijders zich verzamelden. Ook waren daar Wouter en Rembrandt, druk doende met het samenstellen van broodjes hamburger. En dat vond ik een goed idee. Terwijl de hamburger op het vuur lag nam ik plaats bij mede CX-ers aan een lange tafel.


... mede CX-ers...

... mede CX-ers ...

De tijd verstreek, en het aantal binnenkomende motorrijders nam af. Nu eens bij deze, dan weer daar een praatje, en dan weer ergens anders, de tijd verstreek langzaam en gemoedelijk op SJK2019. Met het verdwijnen van het licht kwam de eerste regen. Heel even maar, het was toch weer snel over. Maar het was een voorbode van wat zou komen.....


Plotseling werd het donker, algehele stroomuitval. Waar het door gekomen was was niet zo'n grote vraag. Vanwege het grote stroomverbruik wat de volgende ochtend gewacht werd, was er een extra 'paddenstoel' aangesloten op de grote verdeelkast. Juist die ene paddenstoel was defect, waardoor er ergens een hoofd-zekering uit schakelde. Dat was de oorzaak. Het gevolg was algehele duisternis in de feesttenten. Maar hoe dit op te lossen?. Vier, vijf man ging op zoek naar de zekering, die uiteindelijk in een voor ons niet-toegankelijk deel van de slaapbarak leek te zitten. Coen wist na veel moeite de beheerder van het 'Kamper Erve' aan de telefoon te krijgen. Deze was bij het feestje rondom het corso, en kon daar niet weg. Geadviseerd werd om een andere aansluitkast te gebruiken. Met wat zoeken en een paar heel erg lange kabels werd een verbinding gemaakt naar die andere aansluitkast, waarvan de zekering gelukkig niet was doorgeslagen. Er was weer licht, en belangrijker, ook het bier werd weer gekoeld.


Voor mij was het wel weer voldoende, al die gebeurtenissen van deze dag. De caravan werd opgezocht en ik probeerde in slaap te vallen. Dat ging prima, tot een uur of half twee. Ik schok wakker ergens van, en wist de slaap niet meer te vatten. Ik zag het vier uur worden......



Proloog        Dag 1        Dag 2        Dag 3        Epiloog




Terug naar de Motorpagina