Het boutje van het dekseltje van de waterpomp van de CX | |
|
Nog steeds wordt er gereden met de "Blauwe Engel" zodra het weer het
een beetje toelaat. En dat is minder en minder het geval. Kou, en dan
vooral het vriesweer gooit echter roet in het eten, en de gemeente
gooit pekel op de straat. Niet echt bevordelijk voor de staat van
onderhoud van de CX.
Maar in de loop van de weken werd er ook verder gesleuteld aan de "Rode Rakker", want diens ingewanden zijn nog steeds niet in orde. Na dat het blok onder het frame vandaan is gekomen is er eigenlijk weinig gebeurt. Maar begin december 2007 neem ik toch weer het gereedschap ter hand. De waterpijp moet ook los, dat is duidelijk. Het gaat vrij vlot, en ik wordt beloond met een redelijke hoeveelheid koelvloeistof die nog in het systeem was achtergebleven. Vervolgens is, volgens alle beschrijvingen, het deksel van de waterpomp aan de beurt. Twee grote bouten, en drie kleine boutjes houden dit deksel op de juiste plaats. Voor driekwart gaat dit prima, wanrt de twee grote bouten laten zich makkelijk, losdraaien, en twee van de kleinere ook. Maar die derde........ Eind december vraag ik Marco B. om hulp. Helaas voor mij heeft Marco het even heel erg druk, en als het op een andere manier kan, dan graag. Dagen verstrijken, en nog steeds zit het boutje vast. wat ik ook probeer, los gaat ķe niet. Toch moet dat ding los voordat ik verder kan. Ten einde raad, in de eerste dagen van januari 2008, zaag ik een gleuf in de kop, waar ik een slag-schroevendraaierbit in kan plaatsen. | |
 ... een gleuf in de kop ... |
 ... slag schroevendraaierbit ... |
Ondanks het effectieve geweld wat ik in de strijd gooi weigert het
boutje zich te bevrijden uit de omklemming van het blok. Inspuiten met
WD-40 geeft ook geen resultaat, en ik wordt een beetje bang dat
uiteindelijk het boutje gaat afknappen. En dan ? Marco B., die ik
nogmaals om raad vraag denkt dat het boutje het gaat begeven.
"Uitboren en opnieuw tappen" is zijn advies. De lichte zorg slaat om in
een onredelijke paniek. Dat gaat me niet lukken, hoe moet dat in
vredesnaam weer goed komen.
Voor mijn ogen zie ik het blok ergens wankel op een werkbankje liggen, terwijl ik met een handboormachine een gaatje in een afgebroken schroef probeer te boren. Metaalsplinters vliegen in het rond, boortje breekt af, bloed spat over het blok en het wordt een geweldige puinhoop.......... Goede raad is duur, maar mischien weten ze er bij de Dutch Honda CX-V club iets op. Ik plaats een wat paniekerig berichtje op het forum, waarin de ik zaak uitleg. Een paar uur later zijn er al 6 of 7 reacties. De teneur van die berichtjes is : geen paniek, doe het kalm aan, dan komt het goed. En komt het niet goed, dan staat de hulp ook al klaar. Dat geeft de burger moed. En ik lees ook dat, als het boutje tenslotte toch mocht afbreken, ik verder alles kan uitbouwen, en dan alleen het achterdeksel kan gaan boren/tappen. In mijn paniekje had ik die simpele mogelijkheid helemaal over het hoofd gezien. En dat terwijl ik soms toch vrij helder in mijn (weliswaar warrige) hoofd ben. Inwendig hoofdschuddend om de enorme misser ga ik toch maar weer eens in de schuur kijken, in gezelschap van een stevige hamer. De bus met WD-40 staat daar ook, en na flink inspuiten krijgt de koppige bout een paar flinke tikken op zijn koppige kop. Nu is het tijd voor een kopje thee, en straks gaan we verder, de hamer en ik. Een twintig minuten later wordt het ritueel herhaalt. Inspuiten, en een paar flinke tikken. Misschien..... De slagschroevendraaier wordt weer in stelling gebracht, maar geen succes. Maar iemand had een opmerking gemaakt over de manier waarop ik de uitlaat uiteindelijk uit elkaar had weten te krijgen. Dat ik dat hier ook eens moest proberen. Proberen kan altijd. Dus pak ik uit een gereedschapskoffertje een erg platte steek-ring sleutel, en plaats deze over de geslagen kop heen. Met behulp van de hamer sla ik de ring op de kop, nu even een spuitje WD-40 en dan eens proberen. Met de hamer tik ik zachtjes op het einde van de steek/ringsleutel. Nog even, en dan proberen we het morgen verder weer. Maar dat hoeft niet. Voor mijn verbaasde ogen draait de sleutel zachtjes en rustig naar beneden, alsof het boutje nooit heeft vastgezeten. |
 ... de ring op de kop ... |
 ... op het einde van de steek/ringsleutel ... |
|
Daar sta je dan met je goeie gedrag. Al die paniek, en dat boutje wat zo
kalm naar beneden zakt. Maar ik ben allang blij, en dan direct verder
met het vervolg : het verwijderen van het waterpomp deksel. Het lukt me
om het deksel stukje voor stukje iets los te krijgen. En gewoonlijk is
het een slecht teken als er koelvloeistof op je motorblok ligt, maar
in dit geval is het goed. Langzaam wijkt het deksel iets meer, en ik
neem een oude lap om de nu toch wel grote hoeveelheid koelvloeistof op
te deppen. Als het deksel eindelijk loslaat zie ik daar de vin
van de waterpomp zitten.
| |
 ... waterpump ... |
|
|
Eindelijk ben ik weer een stapje verder. Nu het deksel eraf kan, kan ik
bij de vin komen om die te demonteren. Maar dat is iets voor de
volgende keer.......
| |
|
|
|
Return to the Motor Page