De Grubbenvorster Motorzegening | |
|
Voor de Grubbenvorstermotorzegening is 2011 een Jubileumjaar. Voor
de 25ste maal wordt er in het Limburgse dorp een algemene motorzegening
gehouden, georganiseerd door de MC 't Murke. En zoiets wil ik
natuurlijk meemaken. Mijn eerste motorzegening in 2009 verliep niet zo
vlotjes, de tweede in 2010 was een groot succes, laten we eens kijken hoe
het in 2011 gaat.
| |
 ... aankondiging motorzegening ... | |
|
Een korte inventarisatie op het forum van de
Dutch Honda CX-500 club
leerde me, dat er wel wat mede CX-ers zijn die ook ter zegening willen gaan.
Cosmar stelde voor om vanaf 10:00 bij herberg "De Peel" in Ysselstein,
Limburg, te verzamelen, en dan om 10:30 gezamenlijk naar Grubbenvorst
te rijden. Goed idee, maar ik had toch andere plannen. Met hulp van
"Tyre" had ik een route samengesteld, en in de TomTom Rider ingevoerd. In
mijn planning ging ik ervanuit dat ik om 10:30 al in Grubbenvorst zou
zijn, in de hoop op een net zo'n goed plekje als in 2010. Een plekje
waar ik in geval van paniek en/of stress zo weg kon rijden, en niet,
zoals de eerste keer, helemaal vast zou staan.
Michael belde ook nog, over het hoe en wat, en na wat telefoontjes over en weer, en overleg met Lieke was er een afspraak. Vertrekken tussen 8:45 en 9:00 vanaf de carpoolplaats langs de A12, bij de afrit Ede. Coen en Lieke moesten, om een beetje op tijd te zijn, wel vroeg weg uit Linschoten, vroeg voor een zondagmorgen. Ikzelf had me voorgenomen om 8:30 te vertrekken, en dat ging dan ook prima. De motor was er klaar voor, en pas op de terugreis zou ik moeten tanken. Dus: op ter zegening. Het was maar een paar minuten rijden naar de carpoolplaats, en ik was de eerste. Maar een paar minuten later al: twee motoren op de afrit van de A12. Een rode en een witte, maar geen CX-en. Geen "Groene Dreack II" of "Ouwe Rooie", maar twee Deauville's, omdat de CX-en nog niet goed afgesteld waren. Even later draaide ook Michael met zijn Silverwing de carpoolplaats op. Begroetingen over en weer, en na een korte pauze begon voor mij en Michael de rit, richting Grubbenvorst. De Linschoters hadden er al wat kilometers opzitten. | |
 ... de carpoolplaats ... | |
|
Ik hou nog steeds niet van snelweg rijden. Ik doe het wel, maar al dat
gehaast om me heen vind ik maar niets. Daarom ging de tocht ook van Ede
naar Wageningen, dan richting Oosterbeek en daar de A50 op. Dat de A50
tussen Grijsoord en afrit Oosterbeek van nieuw asfalt voorzien werd, waarbij
van die motoronvriendelijke langsgroeven ontstonden, hielp natuurlijk
ook mee in de keuze. En de A50 op, ja, we zijn in Nederland, en er liggen
een paar rivieren tussen Ede en Grubbenvorst. Dan is een brug wel handig,
en de A50 ligt op wat bruggen, dus werd het twintig kilometer over de A50.
Maar bij Ravenstein er weer af, en verder over de binnendoor, achter
de TomTom route aan. Hoewel....
De route die ik met behulp van "Tyre" had uitgestippeld bleek in de "Rider" toch wat anders uit te pakken. TomTom gaf aan dat ik na de afrit Ravenstein de Erfenseweg op moest. Kennelijk had ik de "kortste route" opgevraagd. En dan doet zo'n TomTom dat. Maar aangezien ik zelf ook wel een weg wist, reden we gewoon over de N277 verder. TomTom moest even nadenken, maar vond het toen ook een goed plan, want hij gaf verder de weg gewoon aan. Het was een fraaie en rustige weg, die N277. Er is alleen een klein bezwaar aan die weg. In het stuk tussen Ravenstein en Ysselstein kwamen we 11 rotondes tegen, over een afstand van ong.50 kilometer. Het remde ons gemiddelde ontzettend, wat misschien ook wel de bedoeling van die rontondes was. Soms was er over 8 of 9 kilometer geen rotonde, soms na 1 kilometer al weer de volgende. Maar we kwamen toch rond 10:05 aan bij trefpunt "De Peel". Daar liet ik de anderen achter, die zouden op Cosmar en andere CX-ers wachten. Ikzelf ging verder naar Grubbenvorst. Omdat ik hier de TomTom volgde, die nog steeds op "kortste route" ingesteld stond, ging het natuurlijk helemaal mis. Het eenvoudigste was, bleek achteraf, om door te rijden, maar TomTom stuurde me terug. Toen ik na een paar kilometer in de gaten kreeg dat ik naar de snelweg ge-TomTom-t werd stopte ik toch maar even. En wat toetsindrukken verder deed TomTom weer wat ik wilde, namelijk binnen door naar Grubbenvorst. In Horst werd het wat moeilijker, omdat een gedeelte van de weg was afgezet. Ook de auto voor me, die niet harder reed als 35-40 km/u hielp niet echt mee, maar eindelijk was ik die kwijt. En eindelijk was ik Horst ook weer uit. Via Californië (klinkt raar, maar zo heet het daar) kwam ik weer op de weg naar Grubbenvorst. Nog even wachten voor het spoor, en toen was ik er al. Door een Murkenaar werd ik naar het middenterrein verwezen, maar ik vertelde dat ik daar, voor "De Zwaan" wilde gaan staan, en dat mocht ook. Amper had ik de "Rode Rakker" op de middenstandaard getrokken of Henk kwam eraan, met zijn GL500 Silverwing. Ook Henk kreeg een plekje voor "de Zwaan". Niet veel later reden Antoon en Joost langs, en nog een kleine tien minuten later waren ook Lieke, Michael en Coen met Stephanie en Kaithlyn als passagiers, aangekomen. | |
 ... voor "de Zwaan" ... | |
|
Eerst nu maar even naar de, als altijd gratis, koffie. En ook een
broodje zou er wel ingaan, na deze lange reis. Maar daarvoor moest
ik bonnetjes kopen, en dat wist ik ook.
Toch ging het hier bijna mis in mijn hoofd, want bij het afrekenen
raakte ik even erg in de stress, omdat het niet zo ging als ik verwacht had.
Maar daarna koffie halen, en een broodje. Even later liep ik terug naar de motor, met de koffie, en het broodje. Toch maar even van koers veranderen,en wat gezelschap opzoeken, om de stress even een beetje kwijt te raken. Bij de Linschoters lukte het me om alles in mijn hoofd weer wat op orde te krijgen, maar ik was er wel erg moe van geworden, al die spanning. | |
|
Ondertussen bleven de motoren komen. Oude motoren, gepoetste motoren,
nieuwe motoren, onmogelijke-voorvork motoren, schone motoren en
vuile motoren, choppers, sport- en tourmotoren, zijspan motoren, en
een zelfs een paar Quad's en diverse scooters. Luidruchtig brullende
motoren, en stille zoemende motoren. Grote motoren en
kleine motoren, van alle merken. BMW, Harley-Davidson, Honda, Suzuki, Yamaha
en Kawasaki waren, naast de vele kleinere merken die je ook kon zien,
ruim vertegenwoordigd tussen de overweldigende
hoeveelheid motoren in dat kleine plaatsje Grubbenvorst.
| |
 ... de motoren ... |
 ... alle soorten ... |
|
Maar in een net zo grote verscheidenheid als hun motoren waren ook de
motorrijders die op deze dag naar de motorzegening waren gekomen.
Grote, kleine, dikke, slanke, korte, lange, mensen, gekleed in alle
soorten van motorkleding, of niet. Spijkerbroek en jasje, losjes om
de schouders gehangen, was voor velen voldoende, maar ook zag je strak in
het leer gestoken jongens, zo strak in het leer, dat ze bijna niet
gewoon konden lopen.
| |
 ... verscheidenheid ... |
 ... mensen ... |
|
Het werd later en later, en de muziek bleef z'n best doen, en de drukte
nam steeds maar toe, en eigenlijk wilde ik best even met mijn oogjes toe
op een rustig plekje zitten. Maar doen moet je niet in Grubbenvorst
zijn, op de jaarlijkse motorzegening. Gelukkig had ik een heel goede
zetel bij me, het zadel van mijn eigenste CX, en met de tas in de rug, en
het hoofd op de helm ging ik even achterover. Of ik echt geslapen heb?
Een hele tijd niet, met de luidruchtige klanken vanuit de muziektent,
maar op een gegeven moment was het wel bijna drie kwartier later. Tijd
om op te staan.
Amper stond ik naast de CX, of ik werd door iemand aangesproken. Van welk jaar mijn motor was. Uit 1978, antwoordde ik, waarop hij vertelde dat hij er net zo een heeft, maar dan van 1977, en een 900cc. Huh? net zo een? Dus een CX? Met 900cc? Dat kan niet. En dat zei ik ook, maar nu had ik wat verkeerds gezegd, want ik moest maar eens meekomen. Aan de andere kant van het plein stond zijn motor. En ja, het was er eentje uit 1977, en ja, het was ook een Honda. Maar daar hield de gelijkenis dan ook mee op. Dit was geen CX. Want een CB900 Bol 'd Or, hoe mooi gepoetst ook, is toch iets heel anders dan een CX 500. Kennelijk een geval van spraakverwarring. | |
 ... dit was geen CX ... | |
|
Nu eerst even wat drinken, want het was best wel warm aan het
worden. En dan eens kijken waar de pastoor bleef.
Meneer Pastoor liet nog op zich wachtten, tot bij half twee. Maar
toen was 'ie er ook, en begon de mis. Toch elke keer weer wonderlijk dat
er op sommige momenten een menigte van honderden personen even helemaal
stil kan zijn. Bij de collecte gingen de overgebleven munten uit de
portemonnee in de schaal, en dat was dat.
| |
 ... meneer Pastoor ... | |
|
Aan het einde van de dienst
was het weer tijd voor het volgende onderdeel, de motorzegening. En
ineens was iedereen plots weer Nederlander, en hadden ze allemaal het recht
en de plicht om toch vooral vóór de ander te gaan. Binnen een mum van tijd
stond er een massieve rij motoren, ronkend en razend en opdringend,
klaar voor de zegening, en ik mag als eerste, want dan is de zegen nog vers......
| |
 ... massieve rij motoren ... | |
|
Lieke had al aangegeven dat Cosmar, Henk en ik in hun richting moesten
gaan, maar het duurde even voor we allemaal klaar waren. De motoren
werden opgesteld voor de zegening, en langzaamaan, metertje voor
metertje schoven we op
in de richting van meneer Pastoor en zijn wijwaterkwast. Het lukte Lieke, met
wat moeite, om ons allemaal bij elkaar te houden, en zo reden de aanwezige
leden van de Dutch CX 500 club achter elkaar, langs de pastoor, die
onvermoeibaar de ene na de andere motor en motorrijder zegende.
| |
 ... opgesteld voor de zegening ... | |
|
Na de zegening moesten we even een plekje vinden om iedereen de
gelegenheid te geven de helm op te zetten, de jas goed te doen en
dergelijke dingen. Daarna leidde Cosmar ons naar Lottum, alwaar we
op hetzelfde terrasje als het vorige jaar neerstreken om even bij te komen
en de dag af te ronden. Het bijkomen lukte pas toe een groep Kawasakers
verdwenen was, want man, zo'n nieuwe Kawasaki maakt meer herrie als
vijf oude CX-en samen.
Antoon en Joost gingen vanuit Lottum naar huis, Henk pakte de snelweg
naar Apeldoorn, en Cosmar werd door de rest naar huis begeleid, wat
alleen maar gebeurde omdat ik nog moest tanken, en daar op die route
een tankstation zou vinden.
Ik had de juiste binnendoorweg naar Malden geprogrammeerd, en daarna werd de A73 gekozen. Dan weer de A50 op, alles met een rustig tempo van 100-110km/u. want we hadden geen haast. Over de brug bij Heteren, dan richting Wageningen en tot slot naar Ede. Daar werden bij Michael thuis de kittens nog even bewonderd en werd er wat fris gedronken, maar toen was het voor mij al weer tijd om huiswaarts te keren. Om half zes zette ik de motor neer op zijn eigen plekje achter het huis. | |
|
| |
Terug naar de Motorpagina