Terug naar de Motorpagina


Alweer een raar geluid




Het is lente.... dat is duidelijk. De temperatuur bereikt zomerse waarden. En dus ga ik maar eens naar de Stamtafel in Gilze. Het is warm op de heenweg, en ik doe rustig aan. Op de terugweg beleef ik niet bijzonders, maar als ik de volgende morgen met de Rode Rakker naar kantoor rij, ... wat hoor ik toch?? Een "Frrrrrrttt-achtig geluid bij de voorkant vandaan, en wat kan dat nou weer zijn. Ik plaats de vraag op het forum van de Dutch Honda CX-500 club Een suggestie van Henk is dat het de Fan kan zijn, en als ik eens terug lees in mijn motorlogje dan lijkt het inderdaad erg op wat ik twee jaar eerder beschreef. Zou het dan toch weer .....

Die maandag heb ik niet erg veel tijd over, maar om met een mogelijk defecte Fan te blijven rondrijden, als ik ook nog een spikspliter nieuwe NOS (New Old Stock) op de plank heb liggen, nee, dan even kijken wanneer het wel gaat. Misschien kan ik net voor de door de buienradar voorspelde regen uit blijven.

Mooi ding, zo'n kuip op je CX, echt wel, en met regen en zo ook echt een aanwinst. Maar er moet zoveel extra losgehaald worden om bij de ventilator te kunnen komen, die voorop de nokkenas geplaatst is. Linker en rechter beenschild gaan eraf, de electra wordt losgekoppeld, en wat ben ik blij met de gemaakte stekker verbinding, en dan gaat de kuip eraf. Een snelle blik op de klok laat me zien dat ik net een half uurtje bezig ben. Zo gaat 'ie goed.

Buddyseat eraf, en dan de tank, en potverdriedubbeltjes, natuurlijk net weer helemaal afgetankt, dus dat weegt weer even wat. Een teiltje wordt erbij gehaald, en de koelvloeistof wordt afgetapt. Misschien wel tijd ook, want de eens zo helder blauwe vloeistof is diep-donkerblauw geworden. Maar geen nood, want ik heb de nieuwe kan met koeivloeistof alweer klaar staan.

Nu gaan de motorsteunbouten los, omdat natuurlijk wel het frame van de Polaris in de weg zit. Maar ik weet al van een vorige keer dat dat frame als één geheel verwijdert kan worden, en dus wordt het als één geheel verwijderd. Scheelt weer een hoop schroefjes en puzzelwerk.

als één geheel
... als één geheel ...

Een paar verdwaalde regendruppels waarschuwen me dat de regen in aantocht is, maar het is slechts een waarschuwing en ik werk verder. De radiator wordt, nadat ik de diverse slangklemmen los heb gemaakt, er af gehaald, en naast de CX gezet. De ventilator afdrukbout had ik al eerder opgezocht en als de bout op zijn plaats zit is met een korte ruk : plop, de ventilator eraf. Nu eens kijken hoe die eruit ziet.

Helaas, nergens een overduidelijke scheur of spleet in het plastic te bekennen. Het enige wat ik, na lang zoeken zie, is dat het aluminium hartstuk een fractie scheef lijkt te zitten. Of is dat verbeelding? Ik weet het niet, en het zekere voor het onzekere nemend zet ik de nieuwe ventilator op de nokkenas vast.

aluminium hartstuk
... aluminium hartstuk ...

De grijze lucht wordt steeds donkerder en dreigender, en ik ga steeds sneller verder werken. Dat gaat natuurlijk fout als ik de radiator weer op de plaats wil hangen, want hoe moest dat ook al weer. Oh ja, rechts buiten langs, en links binnen langs, zo is het. Maar dan lukt het. Die zit ook wer vast, enh nu dan... o ja, vullen. De trechter wordt erbij gehaald en de radiator wordt met de nieuwe helder blauwe koelvloeistof gevuld.

Foutje........ Want na het aftappen van de radiator had ik het aftapplugje vergeten terug te plaatsten en dus loopt alle koelvloeistof er zo snel, spetter-de-spat, aan de onderkant weer uit. Ik neem even de tijd om mezelf een geestelijke klap om de oren te geven, en zet dan het dopje weer vast. Nu lukt het heel wat beter om de radiator te vullen.

radiator vullen
... radiator vullen ...

Net als ik bezig ben om de kuipsteun weer te monteren beginnen er grote druppels regen te vallen. Ik grijp vlug een parasol uit de schuur, en onder die amper afdoende geimproviseerde beschutting zet ik de kuipsteun en het motorblok weer vast. Dan trek ik vlug de motorhoes over de achterkant van de Rakker, en voordat het echt hard gaat regenen staat de kuip al weer op zijn plaats. Nog maar provisorisch vastgezet met twee bouten, maar hij staat er. Tijd voor koffie, terwijl de regen nu even vrij spel heeft.

geimproviseerde beschutting
... geimproviseerde beschutting ...

Als de koffie op is, is de regen ook al weer bijna over. Dus wordt het gereedschap weer tevoorschijn gehaald, en wordt de kuip weer helemaal vastgezet. Tank erop, zadel erop, en de beide 'lowers' ook weer erop. Gelukkig hou ik geen schroefjes over, dus lijkt alles weer goed vast te zitten. Dat laatste denk ik nog even over na, controleer een paar plaatsen, maar alles zit goed vast.

De proefrit komt pas de volgende morgen, naar Doorwerth toe. Het vreemde geluid is dan verdwenen. Was het dan toch de Fan weer ?




Terug naar de Motorpagina