Terug naar de Motorpagina


Een ritje naar het Sauerland


Het is, eind April 2011, nog steeds prachtig mooi weer. De lente doet als of het al zomer is. Prachtig blauwe lucht, aangename temperatuen. Mooi weer voor een motorritje.
Met een vaag plan om een vijf-daags rondritje te maken door België, Luxemburg en Duitsland komt de vraag bij me op: "En bergen, hoe doe je dat dan?" Ik heb vrijwel geen ervaring in het rijden in de bergen, en op deze geplande reis ga ik die toch echt wel tegen komen.

Maar nu er mooi weer is kan ik best wel eesn maar een berg-gebied rijden. De keuze is ruim: de Ardennen, bij Monschau, of, een goede bekende van me, het Sauerland.

Allemaal op een redelijke afstand vanminder dan 250 km vanaf Ede. Maar ik kies tenslotte voor het Sauerland. De bedoeling is om eventjes door de bergen te rijden, een half uurtje maar, en dan weer rustig terug naar huis. Om de één of andere reden vindt ik het niet prettig om eerst naar Maastricht te rijden, en dan pas aan deze één-daagse expeditie te beginnen. Als ik bij Beek de grens over ga begint het 'avontuur' veel eerder.

Wel maak ik me een beetje zorgen om de drukte op de Duitse snelwegen, maar ik bedenk dat ik, zodra ik last van die drukte krijg, ook heel eenvoudig de volgende afslag kan pakken, en dan is de drukte ook weer weg. De TomTom Rider gaat mee en Duitsland is wel groot maar niet zo heel onbekend, dus verdwalen zal niet zo snel gebeuren.

Zo wordt er rond negen uur op die mooie zondag morgen vertrokken voor een reisje naar een berg. Na een noodzakelijke tankbeurt bij Beek, vlak voor de grens, even een schrik, als ik merk dat ik de kinband van de helm niet vast heb zitten. Stoppen op de parkeerplaats van de grensovergang dan maar. En even controleren of de rest van de knopen, ritsen en klittenbanden wel zo zit als ik het wil hebben. Daarna kan ik weer verder, nu Duitsland in. En ja, de maximum snelheid is er niet, hier op deze E35, maar zowel de CX als de berijder zijn een beetje hun wilde haren kwijt, dus blijft de teller ergens rond de 120-130km/u steken. Voorlopig heb ik de TomTom nog niet gevraagd om een route te berekenen, en rij ik een beetje voor de vuist weg door Duitsland, in een redelijk zuidelijke richting. Monschau kan ook nog........

De Duitse snelwegen zijn op deze zondag opmerkelijk stil en rustig. Ik herken plaatsen waar we, onderweg naar onze vakantie bestemming, in voorgaande jaren zijn langsgekomen. Als ik dat nou eens een tijdje volg..... Alles gaat goed, totdat ik ergens een afslag naar een andere snelweg mis, en even niet meer weet waar ik nou ben. Maar voor dat soort gevallen heb ik de TomTom bij me. Snelweg af, parkeerplekje, en TomTom raadplegen. En ook nu bepalen waar ik heen wil. Juist, Meschede, in het Sauerland. TomTom geeft aan dat het niet zo heel erg ver is, en dat ik, ik dacht het al, eerst een stukje terug moet. Geen probleem. Achter de stem van de TomTom dame aanrijdend kom ik weer op de snelweg, en vindt nu wel herkenbare punten langs de weg.
Het heeft soms iets avontuurlijks, het rijden over zo'n automatisch berekende route. Want bij Dortmund wordt ik van de min of meer bekende weg weggestuurd, en langs een andere route door/langs de stad geleid, door een tunnel van anderhalve kilometer lang, om daarna weer op een snelweg uit te komen. Kruez 'Unna' kom ik nu op via een andere kant als ik gewend ben, en daarna is het plotseling wel druk op de snelweg. File nog wel. De borden langs de weg zeggen Arnsberg en Soest, TomTom zegt: rechtsaf, en ik denk: Soest.

Dus wordt het Soest. TomTom protesteerd, maar wie stuurd er hier, TomTom of ik? Nu er geen file meer staat kan ik de ingebouwde kaart bekijken, en als de afrit Soest/Meschede in zicht komt, is dat een goede plek om het advies van TomTom op te volgen, en de snelweg te verlaten. Rechtsaf, naar Meschede. En hier golft de aarde al, en kleine heuvels komen onder de wielen van de CX te liggen, en kijk, het eerste bergdorpje laat zich al zien. Eigenlijk verbazingwekkend dat het vrij vlakke land zich zo plotseling wijzigd in een bergjes land.

eerste bergdorpje
... het eerste bergdorpje ...

De weg volgt de contouren van het landschap, langzaam op, langzaam neer, en op deze fraaie dag voel ik me gewoon lekker op vakantie, de langzaam golvende wegen van het Sauerland volgend. Ongemerkt klimt de weg hoger en hoger en plotseling merk ik dat ik over de top rij, bovenop een berg, en verderop weer naar beneden. Mijn eerste Sauerlandse berg oversteek met de motor. Een eind verderop sluit de weg aan bij de "55", en staat er met grote borden langs de kant dat er een snelheidsbeperking is tot 70km/u. voor motoren. Duidelijk, want het gaat af en toe best hard omlaag hier. Zorgvuldig afremmen voor een bocht, want je weet nooit wat er aan de andere kant voor uitzicht is, en meestal gaat zo'n uitzicht gepaard met een scherpe bocht......

Als ik in Meschede aankom zoek ik een bekend parkeerplekje op, bij het station, en deze keer in de schaduw van het viaduct boven de spoorlijn. Bij het station is het ook tijd om even wat te drinken, en een broodje te nemen. Lunch in motor-vakantie stijl.

hoger en hoger
... hoger en hoger ...

Het is nu bijna één uur, en ik sta in Meschede, langzaam aan tijd om eens te denken aan de terugweg. Als ik nou eens....
Ik geef TomTom de opdracht om een route naar huis te plannen, maar wel over de binnendoorwegen. Tijd genoeg, en haasten kunnen we altijd nog. De weg terug begint met het stijgen over dezelfde weg die ik net omlaag reed. Omhoog ziet het er heel anders uit, en kijk, daar is de afslag al. Langzaam slingerend gaat de weg omhoog, en net als ik denk, nou ben ik boven, en wat gaat het lekker, is er een steen of een kuil, en maakt de CX een rare slinger. Ik mis een paar hartslagen van schrik, want het uitzicht is erg mooi, en de korste weg naar beneden erg stijl. Het is niet de bedoeling dat ik hier, boven op de berg een valpartij heb, en eventjes van de berg af duikel. Een 50 meter verder stop ik even om een beetje bij te komen. Goed, dat hebben we dan ook weer gehad. Verder maar weer. Het land wordt vlakker en vlakker, en achter me verdwijnen de bergen en heuvels.

verdwijnen bergen en heuvels
... verdwijnen de bergen en heuvels ...

achter een bocht
... achter een bocht ...

De weg naar voren ziet er prachtig uit, totdat ik, door een bocht rijdend aan de horizon in plaats van vriendelijk golvende velden plots een stel grote koeltorens zie staan. Dat is minder mooi, vindt ik. Hadden ze die koeltorens niet een paar honderd meter opzij kunnen zetten? Dan was het uitzicht tijdens de afdaling hier veel mooier geweest.

Maar och, het was een mooie dag, en de weg die de TomTom voor me uitgezocht had liep door steden en stadjes en dorpen en dorpjes. Soms gaat het wat langzaam, soms is het een 100km/u weg waar verder niets te beleven valt. Toch beleef ik daar even een heftige schrik. Ik krijg ineens het gevoel dat mijn rechterkoffer open gevallen is, de rechterkoffer, waar mijn tas met pasjes, identiteitbewijs, geld, kortom mijn hele hebben en houwen in zit. Een korte blik in de spiegel geeft geen uitsluitsel, ik kan het net niet zien. Dus zo snel mogelijk stoppen, en dan helemaal omdraaien, en tot mijn verbazing en opluchting is er niets aan de hand. Gewoon niet goed gekeken, de eerste keer.

Inwendig hoofdschuddend over de onnodige paniek ga ik verder. Het schiet lekker op, zo met 100km/u en geen vrachtverkeer op de weg. Daar is de E35 al, die een eindje verder, eenmaal op Nederlandse bodem, de A12 wordt. Bijna thuis. Het is een mooie dag geweest, ik heb een hoop gezien, ben op bergjes en bergen geweest, en weet nu ook hoe mooi het kan zijn om met de CX door het Sauerland te rijden. Misschien iets voor een vakantie, of zelfs een weekentje uit........



Terug naar de Motorpagina