Terug naar de Motor-pagina




Ombouw naar Steekzekeringen


Het nachtelijke avontuur met de loszittende glas-zekering zekering zat me toch niet lekker. En wat doe je dan? Juist, oude zooi eruit, en ombouwen naar de modernere steekzekeringen.

zekeringen
... glas zekeringen ...

Maar past dat dan?

Dat is de grote vraag. Eerst maar een kijken wat er onder het deksel zit. Eigenlijk is het niet veel. Een diode, vanwege de koppeling-schakelaar, en twee glas zekeringen. Eruit halen zal niet zo'n probleem geven, denk ik, maar wat zet ik er voor in de plaats? Een oud zekering bakje wordt uit de doos met reserve spulletjes gevist. En dan begint het grote slopen. Alles gaat eruit, en met behulp van de Dremel wordt het bakje ontdaan van alle, nu overbodige, plastic staafjes, schuifjes en geleide dingen. Nu heb ik in elk geval flink de ruimte om te gaan passen en meten.

Er zijn bij "Eijlander Electronics", de grootste electronica zaak uit de buurt, drie verschillende steekzekering-houders te koop. Uiteindelijk valt de keus op alle drie, dan kan ik rustig gaan passen en meten, en wat over blijft komt een andere keer wel weer van pas. Thuis, rustig aan de tafel, wordt er gekeken wat nou eigenlijk mogelijk is.

De beste zekeringhouder is er eentje van het type dat nu ook al de hoofdzekering van de "Rode Rakker" en de "Zwarte Zwerver" huisvest. Waterdicht, stevig, maar helaas bijna 15mm dik. Dat is teveel voor de maximaal 10 mm die het originele zekeringbakje diep is. Even overweeg ik om het zekeringbakje niet meer te gebruiken, en de zekeringen “los” op te bergen onder het deksel. Maar dat, zo besluit ik, is alleen maar als andere pogingen mislukken. Het opbouw type zekeringhouder gaat het niet worden. Te hoog, en blanke aansluit pennen. Misschien zal het net passen, maar nee, te veel gedoe. De laatste mogelijkheid is de beste. De zekeringhouder is plat genoeg, en als ik ga passen blijkt dat er twee naast elkaar in het originele zekeringbakje kunnen liggen. Die moeten het worden.

die moeten het worden
... die moeten het worden ...

Losknippen en opnieuw aansluiten is misschien wel het meest effectief. Maar met kabelschoentjes moet het ook gaan, en dan kan ik zelfs nog later een tweede zekeringen bakje in elkaar zetten, met de originele zekeringen. Wat is wijsheid? Dan bedenk ik me dat het hele gedoe is begonnen vanwege slechte contacten bij de zekeringhouder, en dat, als ik nu extra contacten ga toevoegen, het misschien alleen maar erger wordt. Dan toch maar knippen en opnieuw solderen. Als ik ooit een 'origineel' zekering bakje terug wil, met glas-zekeringen, dan is het vast wel mogelijk om een compleet setje ergens op te scharrelen en weer te monteren.

Het blijft toch wat eng, met de kniptang draden doorknippen, die eigenlijk niet doorgeknipt hoeven worden. 'Knip, knip' en dat is dat, voor de eerste zekering. De beide draden worden uit het toevoergat getrokken, en dan worden de draden gestript en vertint, en dan is het andere paar aan de beurt. Weer is het 'knip, knip'. Deze twee draden worden niet direct gestript en vertint, zodat ik de beide paren toch een beetje uit elkaar kan houden. Nu is er ruim voldoende ruimte om de koppelings diode met aansluitdraden door het gat te halen, en deze plaats ik dan ook direct weer terug in het andere zekeringbakje. Nu nog de zekeringhouders monteren. Twee gele draden worden door het gat in het bakje gestoken, en de draad geel/zwart wordt aan de ene kant, en de blauw/wit aan de andere kant van de zekeringhouder vast gesoldeerd. Beschermkousje erover: klaar. Nu is het de beurt aan bruin/zwart en bruin/wit. gele draden door het gat, kousjes, solderen, kousjes terugschuiven, en het lijkt allemaal weer netjes te passen. Geen losse eindjes over, geen losse schroefjes.

Sleutel in het contact, en daar gaat 'ie. 'Klik'op stand 'On “doet het licht het, is nu de grote vraag. Koplamp? Ja. Die werkt. Achterlicht? Ja, dat ook. Het lijkt er op dat de operatie is geslaagd, en dat de patiënt in een goede gezondheid verkeerd. Het vernieuwde en verbeterde zekeringbakje wordt op de juiste plaats geschroefd, een reservezekering wordt er los bij gelegd, want zoveel ruimte is er ook nog over. Met een CD-marker wordt er op de juiste zekeringhouder de 'A' van achterlicht gezet, zodat dat ook goed gemarkeerd is, en het deksel wordt weer netjes teruggeplaatst.

nieuwe zekeringen
... nieuwe zekeringhouders ...

Tot slot wordt de kabel, met aan het einde het groene stekkerblok tussen de draden warboel vandaan gevist. Open maken, inspuiten met contactspray, en na een paar tellen weer dicht maken. Naar mijn mening heb ik zo alles gedaan om het achterlicht betrouwbaarder te krijgen. Er blijft, zoals na een test opvalt, toch een klein verschil in lichtopbrengst tussen de stand 'ON' en stand 'P'. Maar dat zoeken we later weer uit.........




Terug naar de Motorpagina