Een lastig Lasklusje |
|
Bij het opnieuw bedragen van de kuip, en het plaatsen van de lichtopbrengst
verhogende relais werd de kuip van de CX losgehaald. Simpelweg omdat ik bij
kap voor het balhoofd moest wezen, om de draden en de originele plug van de
Polaris kuip te vervangen. Dus los ging het geheel. Maar toen ik even wat
beter keek, leek het wel of er een probleem aan het licht gekomen was.
Letterlijk, wat tot voor kort had alles achter de 'lowers' van de kuip
verborgen gezeten.
| |
|
Er leek een scheur over het bovenste bevestigingsgat van de rechter kuipsteun te
zitten. In elk geval aan de buitenkant. En ja, dan moet toch ook de kuipsteun
eraf om alles na te kijken. Helaas. Inderdaad zat er een scheur door-en-door
dwars over het bovenste gat van de rechter kuipsteun. En er had al eens eerder
een breuk of zo daar gezeten, want deze steun was al voorzien van een extra stuk
ijzer, wat er opgelast was.
| |
 ... een scheur door-en-door ... | |
|
Maar nu was het weer doorgescheurd, en ergens had ik al wel eens gemerkt dat
die fraaie Polaris een beetje stond te wiebelen, maar elke keer als ik er dan
aan trok, wanneer ik weer stilstond, dan leek het toch wel heel erg vast te
zitten. Maar kennelijk toch niet. Nou ja, wiebelen of niet, het moest wel
gerepareerd worden. Er werd een fotootje van de mogelijke breuk op het forum
van de Dutch CX club gezet. Maar vanwege onverwachte gebeurtenissen had ik
even geen aandacht voor de mogelijke oplossingen.
| |
|
Een paar dagen later, toen het leven weer een beetje normaal begon te worden,
werd de draad, de bedrading en het kuipframe weer opgepakt. Juist ja, een
breuk. En er was ook nog iemand die dat wilde lassen. Met Erikcx werd een
afspraak gemaakt en een paar dagen later ging ik op weg naar de werkplaats,
waar het lassen zou plaatsvinden. Het was een mooie dag, en de reis in de
richting Zutphen ging voorspoedig. Nog even zoeken naar de juiste loods, en ja,
dat moest hem zijn.
| |
|
Het welkom was een stuk warmer als het werkplekje, want Erik en zijn vrienden,
Klaas en Prosper, waren gedwongen geweest te verhuizen van een echte schuur
naar een tent, waar de kou door de kieren in de tentzeilen sloop. Het was er
meestal wel droog, werd me verteld. Maar het belangrijkste was dat er
gereedschap was, en een lasapparaat. De steun werd over genomen door de vakman,
en het repareren nam een aanvang. Met een slijptol werd een sleuf aan beide
kanten over de plek van de scheur gefreesd, en die werd opgevuld, en bij
geslepen, en opnieuw gelast.
| |
 ... werd een sleuf gefreesd ... | |
|
Tijdens het slijpen was het geluid best wel een beetje aan de luide kant, en
Prosper en Klaas namen me mee naar buiten. En daar stond de CX van Prosper.
Een hernieuwde kennismaking met de motor volgde, want de CX van Prosper was
dezelfde Bah'kup die ik een jaar of vijf terug aan hem had verkocht. Weliswaar
nu zwart, en voorzien van een flinke Polariskuip, maar toch......
| |
|
Terug in de werkplaats tent bleek Erik druk in de weer te zijn geweest met het
opnieuw lassen en verstevigen van mijn Polaris frame. Niet alleen aan de voor
en achterkant, maar ook aan de zijkant en zelfs binnenin, aan de binnenrand
van het gat was er gelast. Het zag er stevig uit, klaar voor weer een flink
aantal kilometer op de 'Rode Rakker'. Met de toezegging dat ze alle drie op
een komend treffen maar eens langs moesten komen voor een biertje of zo
vertrok ik weer naar huis, met een gerepareerd Polaris frame.
| |
 ... ook aan de zijkant en zelfs binnenin ... | |
|
En toen ging het een beetje fout. Ik ben berucht onzeker, en Erik had me
gewezen op de mogelijkheid dat het lasrandje aan de binnenzijde van het gat
misschien net iets te veel kon zijn geweest, waardoor de betreffende bout niet
meer door het gat zou passen. En dan had ik weer een nieuw probleem. En laat
nou net die avond GL5, Eelco uit Bennekom, een mailtje sturen dat hij nog
onderdelen van een Polaris had liggen, en of ik interesse had. Nou ja, 'better
save than sorry', zoals het spreekwoord gaat.
| |
|
Dus twee dagen later stond ik bij Eelco op de stoep, en vertrok vandaar met
een goede set beugels voor de Polaris. Maar wat nu te doen? Ik was eigenlijk
wel heel erg blij met mijn eigen beugels, nu deze weer gerepareerd waren, en
zodoende werden de beugels van Eelco in de schuur gelegd, en gingen de 'eigen'
beugels weer onder de CX. Tenminste, als het zou passen.
| |
|
Daar had ik me dus helemaal geen zorgen over hoeven maken. Het gat was nog
steeds ruim genoeg, en aangezien het ooit op die plek had gezeten, paste het
geheel nu ook weer. Bouten werden vastgedraaid, moeren vastgezet, en toen de
nieuw bedrade kuip werd teruggeplaatst paste dat ook in één keer.
| |
|
De reserve beugels werden schoongemaakt en in een droge hoek gelegd. Mocht het
ooit weer fout gaan met die Polaris beugels , dan had ik in elk geval
reserve...... | |
|
|