Hoofdstandaard van mijn CX |
|
Al maanden heb ik het probleem dat ik moeite heb om mijn CX, de ‘Rode Rakker’
op, maar vooral ook van de middenbok te krijgen. Ik weet het aan de gevorderde
leeftijd, en de ouderdom die met de bekende gebreken komt. Maar misschien was
het toch wat anders, en toen de zwarte CX een paar weken achter het huis stond
werden op een mooie na-zomerdag de beide CX-en naast elkaar op de middenbok
gezet. Beide met een Krauser kofferset, beide met een Rickman Polaris kuip, en
dus zouden ze in theorie precies gelijk moeten staan.
| |
|
En dat deden ze niet. Nu er een tweede naast stond was duidelijk te zien dat
mijn CX een klein beetje naar links overhelde, en ook stond mijn CX iets lager
op zijn voorpootjes. Dat laatste was een kwestie van vering, bedacht ik me,
maar dat overhellen naar links? Dat was niet goed.
| |
|
Van de zijkant werd ook gekeken, en daar was te zien dat de middenbok van mijn
CX toch een flink stuk verder was doorgezakt na het middenpunt. Dat hield
dan ook in dat de motor meer omhoog moest bewegen, voordat de middenbok weer
zou inklappen. Misschien maar een halve centimeter, maar het blijft wel een
machientje van ruim tweehonderd kilo.
| |
 ... verder doorgezakt ... | |
|
Tijd om eens te kijken wat er met de ‘Rode Rakker” aan de hand was. Op mijn
knieën zittend kon ik niets geks zien, maar toen ik eenmaal op mijn rug lag,
met het hoofd bijna onder de CX, toen zag ik het wel, want er liep een scheur
van bijna drie centimeter over de hoofdstandaard, beginnend in een gat waar
mijn wijsvinger makkelijk doorheen gestoken kon worden. Ook was te zien dat de
hoofdstandaard een beetje ingezakt was aan de linkerkant. Dat verklaarde dat
de CX naar links overhelde, en het verklaarde ook dat de standaard verder
doorzakte bij het opbokken.
| |
 ... een gat ... | |
|
De diagnose was gesteld, een ernstige verzwakking van de middenbok, zo erg dat
deze vervangen moest worden. Een andere middenbok was nog wel aan te komen,
maar hoe kreeg ik die oude middenbok eruit?
| |
|
Het grootste deel van de volgende zondag werd besteed aan hameren, kloppen,
kijken, mokeren en andere toepassingen van grof geweld. Maar nee, de as van de
middenbok zat roestvast bevestigd aan de middenbok. Dat ging niet lukken.
| |
|
Ik besloot om de erg grove middelen dan maar te gebruiken. Wie niet horen wil,
die moet maar voelen. De middenbok zou er uit geslepen moeten worden, een
klusje waar ik wel wat hulp bij kon gebruiken. En daarna zou een andere
middenbok, met een flinke hoeveelheid kopervet, gemonteerd worden. En
misschien moest ik wel een aantekening maken om eens in de drie of vier jaar
de middenbok los te halen, schoon te maken, en met nieuw vet er weer in te
zetten.
| |
|
Dit zou me geen tweede keer overkomen! Maar voor dat ik aan een tweede keer
kon denken moest wel de hoofdstandaard vervangen worden....
| |
|
|